ნატო აქაურობას

თიკო ჭუმბურიძე

18 ოქტომბერი, 2008.

გასულ კვირას საქართველოს ნატო–ში გაწევრიანე–ბის მომხრეებმა სცადეს ცეკვით, სიმღერით და ჰაერში ბუშტების გაშვებით მოეწონებინათ თავი ჩრდილოატლანტიკური ალიანსის მესვეურებისთვის, რომლებიც ქართველების თავიანთ რიგებში შეშვებას არ ჩქარობენ.

უკვე ტრადიციად ქცეული ნატო–ს დღეების ფარგლებში გაიმართა კონცერტები, შეხვედრები და სანახაობები. კვირეულის ფარგლებში საგანგებოდ ჩამოსულმა ალიანსის წარმომადგენლებმა საქართველოს რამდენიმე ქალაქი მოინახულეს და ნატო-ს საინფორმაციო ცენტრის მიერ ორგანიზებულ არაერთ ღონისძიებაში მიიღეს მონაწილეობა. ყოველივე დავით დოიაშვილის სპექტაკლით „მარლენ დიტრიხით“ დაგვირგვინდა.

ნატო–ს დღეები მიზნად ისახავდა საქართველოს ამ ორგანიზაციაში გაწევრიანებისთვის აუცილებელი პირობების შესასრულებლად გაწეული სამუშაოს დემონსტრირებას და, ამავდროულად, ქართული საზოგადოების დარწმუნებას, რომ გაწევრიანების შემთხვევაში, სამხედრო ალიანსი ფარად გადაეფარება ქართულ სახელმწიფოს.

„უმნიშვნელოვნესია [...], რომ ‘ნატოელ’ ექსპერტებს და ჩამოსულ სტუმრებს დავანახოთ, რომ ქართველი ხალხის უმრავლესობამ იცის თუ რა არის ნატო და საზოგადოებას აქვს ამ ორგანიზაციაში გაწევრიანების დიდი სურვილი,” განმარტავს ნატოს საინფორმაციო ცენტრის ხელმძღვანელი გიორგი კეპულაძე. სწორედ ამ ცენტრის ორგანიზებით გაიმართა კვირეული „ნატო აქაურობას.“

საგანგებოდ ჩამოსული სტუმრებისთვის ქართველების მონდომების წარმოსაჩენად ორგანიზატორებმა სიმბოლურად თეთრი და ლურჯი ბუშტები გაუშვეს ჰაერში საქართველოსა და ნატო-ს წევრი თურქეთის საზღვარზე.

ალიანსმა, რომელიც თავის დროზე საბჭოთა კავშირის ექსპანსიის გასანეიტრალებლად შეიქმნა, ოფიციალურად არაერთხელ შეიპატიჟა საქართველო, მაგრამ ამავდროულად მრავალი პირობა წაუყენა, რაც დემოკრატიის ხარისხის გაუმჯობესებასა და სამხედრო რეფორმების გატარებას გულისხმობს. ამასთან ნატო–ს ზოგიერთი წევრი ერიდება ურთიერთობის გაფუჭებას რუსეთთან, რომელიც ნატო–ს მის საზღვრებთან მოახლოვებას საფრთხედ მიიჩნევს და შესაბამისად კატეგორიულად ეწინაამღდეგება.